Zakątek w Duszy - blog poświęcony twórczości pisarskiej

     Skarbnica Początkującego Pisarza Czyli FAQ - najczęściej zadawane pytania przez młodych/początkujących pisarzy.    1. A tytuł to...      Cała zabawa polega na tym, żeby uświadomić sobie, że tytuł, podobnie jak opis to nic innego niż reklama powieści, która ma przyciągnąć uwagę Czytelnika i skusić go do obejrzenia bogatego wnętrza naszej pracy.       W odpowiedzi na postawione pytanie napiszę więc prosto - tytuł powinien być krótki i niejednoznaczny. Chwytliwy.       Niech nie będą to oklepane schematy typu "Wielka miłość" albo "Powrót smoka". Oczywiście - nie ma w nich nic złego, ale pamiętajmy o tym, że to pierwsza treść, z którą styka się Czytelnik i to ona zadecyduje o tym, czy po nią sięgnie, czy nie. Im bardziej więc oryginalnie, tym lepiej.   Skąd wziąć pomysł na tytuł? Z własnego doświadczenia podpowiem, żeby szukać w fabule. Wyłońcie jakąś myśl przewodnią, która Wam przyświeca podczas pisania i użyjcie jej. Nie bójcie się przerabiać i mielić -

      Gdzieś pomiędzy pierwszą a drugą lampką wina zaczyna się mordercza gra. Tylko wtajemniczeni wiedzą kiedy się skończy. Zwłaszcza że mają biznes do załatwienia, a droga do niego prowadzi prosto do kobiety, o którą zabijają się wszyscy.     I wtedy niespodziewanie, na planszy zjawia się nowy pionek pod postacią Naomi, która musi odkryć zaskakującą tajemnicę Evy Green, jeśli chce przeżyć w londyńskich zaułkach. Niestety w parze z ekstrawagancką kobietą idą brudy pracodawców Morgan, którym zdecydowanie nie podoba się grzebanie w ich sprawach.     Podczas śmiertelnie niebezpiecznej gry nie tylko mordercy nie mają nic do stracenia. Kłamstwo kryjące się w niebieskich oczach doprowadzi do ruiny wszystko, co Morgan dotychczas znała.     I tylko niebiosa wiedzą jak to się skończy.   Link: Kłamstwo ma niebieskie oczy

    Czyli o tym jak napisać opis, aby nie zdradzał zbyt wiele fabuły. Może się to wydawać niezwykle trudne, ale w rzeczywistości, jeśli tylko wiemy wystarczająco wiele o naszej opowieści, to nie będzie to skomplikowane. 1. "Po pierwsze - nie pierdol!"     Jak to ujął ładnie Leszek Bigos na swoim blogu "po pierwsze - nie pierdol." Znaczy to tyle, żeby po prostu nie umieszczać w opisach rzeczy zbędnych, które nic nie wznoszą do fabuły. Czy to jest opis gdzieś w środku, czy opis samej powieści - unikajmy zbędnych informacji.     Dla przykładu, jeśli piszemy na "tył okładki", to nie rozpisujmy się tam o wyglądzie bohatera, bo to spokojnie można zrobić w trakcie akcji. Podczas konstruowania ogólnego opisu do opowieści, skupmy się na tym, o czym ona mówi i przekażmy to w kilku zdaniach. Cała zabawa polega na tym, aby Czytelnik po jego przeczytaniu zechciał sięgnąć po książkę i zagłębić się w historię. Z tego wynika, że opis musi być ciekawy i zmuszać Czytelnika

     Ogień płonął, przenikając ciepłem zmarznięte aż do szpiku kości ciało mężczyzny, który kulił się niedaleko i trząsł ze zimna. Zastanawiał się, za jakie grzechy musi cierpieć katusze. Uznał, że jeśli piekło istnieje, to właśnie tak wygląda.      Jest miejscem pozbawionym ciepła, uczuć i ludzkich odruchów. Z pewnością tego ostatniego o czym zaświadczyłby na wpół zjedzony towarzysz, którego odsłonięte z mięsa, ścięgien i włókien szczęki uśmiechały się radośnie, a puste oczodoły szukały gwiazd na ciemnym niebie.      Mężczyzna zaszlochał, a razem z łzami gdzieś ze środka wypłynęła martwa nadzieja oraz zgniłe człowieczeństwo. Tylko jedna myśl trzymała go przy życiu.      Myśl o ciepłych nocach.

     Paweł Hofman ma zaskakujący dar. Potrafi zagłębić się w ludzką głowę i zobaczyć wspomnienia z dokładnie jednego dnia. Pewnego przeklętego poranka jego istnienie zagrzebał głęboko w umyśle, ale wszystko ulega zmianie, gdy jedna z pacjentek ginie w dziwnych okolicznościach.      Jeśli chce dotrzeć do prawdy, to musi przemierzyć labirynt kłamstw i mrocznych intryg, które czyhają za każdym rogiem Diablej Góry, a wszystko po to, aby ujść z życiem i zmierzyć się z własnymi demonami przeszłości. Niezliczona ilość pacjentów. Kilka kluczowych wspomnień. Jeden morderca. Czas ucieka coraz szybciej...